Wintersneeuwbal – Viburnum bodnantense
De Wintersneeuwbal is een kruising van twee Aziatische soorten: Viburnum farreri, een heerlijk geurende lentebloeier uit China, en Viburnum grandiflorum, een herfst- en winterbloeier met grote bloemen uit de Himalaya. Deze sterke opgaande heester is ontstaan in de tuinen van Bodnant in Wales. Het is een trage groeier met rode, onbehaarde twijgen. De heester doet het goed als solitair maar kan ook in groepen geplant als achtergrond in de border. Hij wordt 2,5 à 3 meter hoog en 2 meter breed en kan vrij snel veel plaats innemen.
Afhankelijk van het weer kan de bloei al in november beginnen en duren tot ver in het voorjaar. De zoetgeurende bloemen verschijnen in trossen op de kale takken. Bij vorst stopt de bloei tijdelijk, maar zodra het begint te dooien gaat hij weer bloeien. Hoewel de naam anders doet vermoeden, zijn de bloemen niet direct sneeuwwit. In de knop zijn ze bijna rood, bij het openen roze en pas later verkleuren ze richting wit, afhankelijk van de temperatuur. Doordat hij bloeit in de winter zijn er geen insecten die de bloemen bestuiven, daardoor vormt de heester geen besjes. Na de bloei is deze struik niet meer zo bijzonder tot de herfst. Dan verkleuren de bladeren mooi oranje-rood-paars.
Vrijwel alle soorten heesters groeien goed in de zon en lichte schaduw, en ze houden van iets zure, humusrijke, goed doorlatende voedzame grond. Zet hem op een beschutte plaats omdat de bloemen kunnen beschadigen door ijzige oostenwind. Vermijd wintervocht en geef Viburnum in droge tijden water. Snoeien is niet nodig, maar na de bloei kun je hem terugknippen om de vorm in stand te houden. Doodgevroren en gebroken takken kun je in het voorjaar wegknippen. Om de struik jong en vitaal te houden knip je bij oudere struiken enkele stengels tot bij de basis af. Heeft de heester veel oude stengels, snoei deze dan niet allemaal ineens maar snoei elk jaar een paar oude stengels weg. Het geslacht Viburnum bestaat uit ongeveer 150 soorten heesters en kleine bomen die allemaal een hoge sierwaarde hebben. Er zitten zowel bladverliezende als groenblijvende soorten bij. Ze bloeien meestal wit met grote aantallen bloempjes in schermen die vaak een halve bolvorm aannemen. Vandaar de naam sneeuwbal.
Commissie Natuurlijk Tuinieren